Questi sono due scatti dell’Azadi Tower, quando arrivo a Tehran, non importa l’ora, mi fermo sempre per ammirarla, eleganza e bellezza rara.
دو عکس از برج آزادی. وقتی به تهران میرسم مهم نیست چه ساعتی باشه حتما برای ستایش زیبایی و شکوهش توقف میکنم
Qui ero a Yazd, era il 2016, ricordo che arrivai davanti alla moschea del venerdì, c’era un silenzio incredibile e due bambini a chiedere l’elemosina.
اینجا من به یزد سفر کردم، سال 2016 بود، یادم میاد وقتی به مسجد جامع یزد رسیدم سکوت باورنکردنی بود و دو کودک برای گرفتن صدقه پیش من اومدن
Associavo sempre l’Iran a questa immagine, sarà stato l’effetto delle tv o giornali che vanno quasi sempre di propaganda anti iraniana.
قبلا وقتی به اسم ایران برمیخوردم ایران برای من مساوی با این عکس بود. این تصویر تحت تاثیر پروپاگاندای دائمی نشریات و خبرهایی بود که تقریبا همیشه ضد ایران در جریانه
Uno dei murales della ex ambasciata USA, ho un piccolo aneddoto: all’interno erano buttate in un angolo le statue di Carter e della Statua della Libertà e chiesi se potevo prenderle, richiesta respinta ovviamente.
یکی از دیوارنگاره های سفارت سابق آمریکا، یه داستان کوچیک دارم: داخل حیاط مجموعه یه گوشه ای مجسمه کارتر و مجسمه آزادی رها شده بود و من سؤال کردم که میتونم اینارو با خودم ببرم، و البته که جواب منفی بود
Da appassionato di calcio non potevo non visitare lo stadio Azadi, questa foto risale al 2018, match tra Persepolis e Gostaresh Foolad.
به عنوان کسی که عاشق فوتباله نمیشد که استادیوم آزادی رو از نزدیک نبینم، این عکس برای سال 2018 هست، مسابقه بین پرسپولیس و گسترش فولاد بود
Questa foto è stata scattata in una moschea di quartiere dove le persone regalano ai più bisognosi i vestiti .
این عکس از یه مسجد محلی گرفته شده، جایی که مردم لباسایی که از اونها استفاده نمیکنند رو برای کسانی که به این لباسها احتیاج دارن میزارن
Bahareh Ghorbani è una scultrice e Michele Chiavoni ingegnere edile architetto. Hanno unito le forze dando vita a Logico² Creative Studio